Dziś przypada 80. rocznica wybuchu powstania w getcie warszawskim. Regularne walki na terenie getta toczyły się zaledwie kilka dni. Powstańcom szybko zabrakło amunicji, a pożary wzniecane przez Niemców sprawiły, że wielu z walczących musiało szukać schronienia w bunkrach i piwnicach. jednak ciągle nie zamierzali się poddać; organizowano zbrojne wypady, a także zasadzki na niemieckich żołnierzy. Walki trwały cztery tygodnie. Ostatnim akordem bohaterskiego zrywu było wysadzenie przez Niemców Wielkiej Synagogi, stojącej przy ulicy Tłomackie 7.
Adina Blady-Szwajgier – I więcej nic nie pamiętam
Jako lekarka i jako człowiek autorka przeżyła zagładę getta warszawskiego, przeżyła zagładę jego dzieci. Żyła wspólnym życiem ze swoimi małymi pacjentami i była świadkiem ich śmierci. Inaczej niż wielu innych towarzyszyła umieraniu każdego dziecka osobno i umierała po wielokroć, z każdym z nich. Także wtedy, gdy poddała się wewnętrznemu nakazowi wybrania dla swoich podopiecznych »lepszej« śmierci – we śnie, zamiast okrutnej – w komorze gazowej. Jest to relacja uczestnika i świadka tragicznych i nieludzkich wydarzeń, napisana z najbardziej ludzkim stosunkiem do śmierci.
Eva Weaver – Lalki z getta
Mika to żydowski chłopiec, który na początku wojny odziedziczył po dziadku płaszcz i kolekcję pacynek ukrytych w jego przepastnych kieszeniach. Dzięki lalkom
i swoim zdolnościom pomaga towarzyszom niedoli oderwać się od wojennej rzeczywistości i choć na chwilę zapomnieć o jej potwornościach.Pewnego dnia Mika zwraca uwagę nazisty i od tej pory będzie musiał zapewniać rozrywkę oprawcom i każdego dnia walczyć o honor i przetrwanie. Jedna z pacynek Miki trafia do Maxa, niemieckiego żołnierza, którego przeżycia w Polsce i w syberyjskim gułagu ukazują wojnę z innej perspektywy.
Czytaj dalej